Jack  is gezond geboren en de eerste 4 weken leefden wij op een roze wolk. Toen hij 4 weken was veranderde de droom in een nachtmerrie. Hij heeft thuis een hartstilstand gehad, is gereanimeerd (door oa pappa en opa). Met spoed naar het Sophia Kinderziekenhuis.

Wonder boven wonder herstelde hij snel op de ic. Schade aan de hersenen lijkt er niet te zijn. Zijn hartje was wel vergroot en een lekkende klep, dit kon komen door de reanimatie..
Inmiddels dan toch de diagnose Gedilateerde Cardiomyopathie.

Tussendoor een keer 10 dagen thuis geweest met een tas vol medicijnen. Op de poli afspraak zakte hij weer helemaal weg...reanimatie team was al opgeroepen. Gelukkig kwam hij een beetje bij. Heel toevallig lag hij op dit moment aan een hartfilmpje. De artsen hebben dus goed kunnen zien wat er gebeurde.Er werd besloten dat hij een pacemaker moest. Bijelkaar heeft hij toen 7 weken op de IC gelegen. Infecties, spugen, koorts, nierfalen, hart functie die achteruit ging....pffff wat een hel. Maar we hebben een vechter!!! Hij 'knapte' op.

Inmiddels zijn we thuis. Jack krijgt de volgende medicatie: captopril, burinex, carbasalaat calcium en omeprazol. Helaas is Jack verleerd te drinken. Al zijn voedingen gaan door de sonde via een pomp.

De hulptroepen aan huis komen ook langzaam op gang: thuiszorg, fysiotherapie en logopedie. Maar ik klaag niet..Hij ligt weer in zijn eigen bedje. We genieten zoveel mogelijk en hopen dat we nu wat langer thuis mogen genieten van hem.

Elke week gaan we terug naar het Sophia Kinderziekenhuis. Jack moet nog beter ingesteld worden op de medicatie.